verder

Na een gebroken nacht en het overlijden van Zoya, gingen manlief en ik gisteren niet naar ons werk toe. We waren te verdrietig en te moe. Zoonlief ging wel werken en dat is zijn manier om met verdriet om te gaan. Hij had wel een rotdag gehad, zei hij 's avonds, waarop alles misging.

Na haar overlijden namen we Zoya van de dierenarts mee naar huis en ze heeft nog een paar uur in de woonkamer op haar kussen gelegen. Zo konden de poezen haar nog zien en konden wij haar af en toe nog een aai over haar bolletje geven.

Ze ligt in de tuin begraven, vlak naast Bee. Manlief groef een diep graf en samen hebben we Zoya daarin gelegd en het graf gedicht. Alle hondenspullen heb ik uitgezocht. Wat nog bruikbaar was kan naar familie toe. Wij zijn namelijk niet van plan om weer opnieuw een hond te nemen. En goed, dat zei ik over poezen ook: als onze oude kater dood zou gaan, zou er geen nieuwe kat meer komen en toen kwam Miep aanlopen en kreeg ze ook nog een kind... Maar een poes is toch makkelijker dan een hond.

Binnenkort zou Zoya een paar dagen naar het hondenpension gaan. Dat is uiteraard geannuleerd. En als ze wel was blijven leven zou ze daar ook niet naartoe gegaan zijn, want zo kort na zo'n grote operatie waren we gewoon samen met haar thuisgebleven.  

Ik wil jullie hartelijk bedanken voor de lieve reacties. Het is fijn dat er zo met ons meegeleefd wordt.

zo stil

 Manlief maakte me afgelopen nacht wakker: het ging niet goed met onze hond Zoya. We zijn naar de dierenarts gereden, waar Zoya met spoed geopereerd werd. Helaas is ze vanmorgen toch overleden.

Een paar weken geleden stonden we voor de keus of we haar zouden laten opereren aan een grote tumor of niet. In overleg met de dierenarts besloten we om haar alle ellende van een operatie en het herstellen daarna te besparen. Ze kreeg medicijnen en die sloegen goed aan. Vannacht stonden we plotsklaps voor het dilemma om haar aan een maagkanteling te laten opereren en toen zeiden we 'ja' tegen de operatie. Ze was nog fit, ze kon nog wel eventjes mee..

Door de maagkanteling moest haar milt verwijderd worden en er was ook een bloeding in de lever, die moeilijk gestelpt kon worden. Na de operatie is ze niet meer wakker geweest. 

Twee maanden geleden, op 4 februari, overleed onze andere hond, Bee. Achteraf gezien had zij waarschijnlijk ook een maagkanteling, Zoya had namelijk dezelfde symptomen. Alleen ging Bee zo snel achteruit dat er geen tijd meer was om de dierenarts te bellen. 

En nu hebben we geen honden meer. Ik mis Bee nog steeds zo erg en nu komt daar het verlies van Zoya bij. 

Het geblaf is verstomd. 

We zullen moeten wennen aan de stilte.

bloemetjes

Op het weblog van een medeblogger las ik ooit over de Floralia in Brussel en als ik het me enigszins goed herinner was dat op het weblog van Myriam's Ditjes & Datjes. Sindsdien stond dit uitstapje op mijn bucketlist. Op de website van dit evenement staat het volgende: "Beleef de bloemrijkste lente tijdens de jaarlijkse bloemententoonstelling in het park van het kasteel van Groot-Bijgaarden."  Bloemen en ook nog een kasteel... dat moest ik toch echt een keer zelf meemaken. 

Allereerst een paar weetjes over het kasteel: het werd gebouwd in de twaalfde eeuw door de Heren van Bijgaarden. Na een paar turbulente eeuwen kreeg het kasteel in de zeventiende eeuw, na een verbouwing van vijftien jaar, zijn huidige aanzicht. Het kasteel raakte een paar eeuwen later in verval en begin 1900 werd het gerestaureerd en in die tijd werd het omliggende park aangelegd door een tuinarchitect. Het kasteel heeft een slotgracht en wordt daarom een waterburcht genoemd. 

En dan de bloemen! Ook in Brussel was de winter zacht en ook hier bloeiden de bloemen daarom eerder dan normaal. Gevolg is dat er nu best al veel uitgebloeid was en de Floralia duurt nog tot en met 2 mei...

Maar gelukkig waren er nu toch nog genoeg mooie bloemen te zien. 

De perken met één kleur bloem zijn mooi, maar ik houd meer van de perken met gemengde kleuren bloemen. 

En zo'n tuin is dan ook weer leuk om een beetje met mijn camera te experimenteren. 

De floralia is zeker de moeite waard om te bezoeken. Wij zijn eerder al in de Keukenhof geweest en daar kan de Floralia niet aan tippen, vind ik. Misschien is het beter om niet te vergelijken. Deze tuin is gewoon weer anders dan de Keukenhof en het is er ook een heel stuk minder druk en dat is dan wel weer fijn.

We hadden er een mooi uitstapje mee. Het weer was goed, we konden op ons gemak alles bekijken, de koffie en de plaatkoek smaakten prima en ik heb mijn hart weer kunnen ophalen aan al die mooie bloemen.

tip

Al surfend op het wereldwijdeweb kwam ik dit patroon tegen:

Ik vond het gelijk een leuke jurk en blouse en ik kocht het patroon.

Stof voor een blouse had ik nog: een lapje viscose dat ik vorig jaar voor twee euro op een rommelmarkt kocht. Ook knopen heb ik genoeg in voorraad en wat ik alleen nog moest kopen was een blinde rits om de blouse vanachter te sluiten.

Die knopen maken het helemaal af, vind ik. 

Van een trouwe lezeres kreeg ik nog een leuke tip van een inspirerende site met ideeën en patronen: klik!

Dank je wel Toos!

helpen

In het huis van mijn schoonmoeder zijn we voorlopig klaar, dus weet je wat... laten we dan maar iemand anders gaan helpen waarvan het huis binnenkort in de verkoop gaat. Het gaat om een huis van een familielid die eigenlijk een beetje een hoarder is. Er moet dus heel erg veel uitgezocht en ook weggedaan worden en dat laatste valt nog niet mee. Overal kleven herinneringen aan en eigenlijk zou het familielid echt alles willen meenemen, zelfs het (in mijn ogen dan) kleinste prulletje. Het is echt een uitdaging om orde in de chaos te scheppen, maar we gaan ervoor! 

🪣 🪣 🪣 🪣 🪣

Inmiddels is onze zomervakantie geboekt: we gaan een week naar de Moezel toe, in de buurt van Kröv. Ik bekeek al een paar bezienswaardigheden en wandelingen daar in de buurt en ik heb er echt enorm veel zin in. 

👍 👍 👍 👍 👍

Moppie doet het goed buiten. Ze blijft in de buurt en heeft al een paar muizen gevangen. Slapen doet ze gewoon binnen.

En die gekke Miep liet haar staart in de vijver hangen:

Ze moest even afkoelen, denk ik 😀

leven in de tuin

Wat een heerlijk weer was het vandaag! Vanmorgen was het nog wat fris, maar toen ik met mijn moeder in de rolstoel ging wandelen, was mijn jas snel uit. Ze heeft een nieuwe rolstoel en wat een onding is dat... ik kan er niet fatsoenlijk stoepen mee op- en afrijden. Maar goed, het zal wel weer wennen. 

🦽 🦽 🦽 🦽 🦽

Nog een foto van de tuin:

En ik ben door al die bloemen en insectenhotels die overal hangen en staan, zo blij met alle kriebelbeestjes in de tuin. Wij wonen tussen de traditionele boeren en laat onze tuin daar dan maar een ecologisch eilandje tussen zijn.

Vandaag kwam ik in een bloempot, die van mijn schoonmoeder gekomen is, een vuurwantsenkolonie tegen:

Ik was er echt blij mee. Manlief kwam zelfs even kijken waarom ik zo enthousiast was. 

En slakken... deze kan niet zoveel kwaad, dat hoop ik tenminste:

Op de judaspenning kwam een klein koolwitje af (ik geloof dat het een klein koolwitje is, als het niet zo is corrigeer me dan even) :

En deze dagpauwoog bleef heel mooi voor me zitten:

Wat een mooie vlinder!

Het was genieten in de tuin vandaag. Man en zoon, de hond en de poezen... ik heb ervan genoten 🩷

 

kleuren

Mijn schoonmoeder had een hele herkenbare winterjas waar je haar de laatste jaren zo ongeveer in kon uitteken. Na haar overlijden wilde niemand deze hebben, want zag je die jas dan zag je haar en dat is dan toch veel te pijnlijk en veel te confronterend. De jas belandde daarom in een vuilniszak bij ons in de garage om naar de kringloop gebracht te worden.

En toen kwam ik op het idee om de jas te verven, want ik vond het toch zonde als de jas wegging. Zou het niks worden, dan kon ik hem altijd nog weg doen. Maar het verven pakte goed uit en de jas ziet er nu totaal anders uit. Ik denk zelfs dat niemand van de familie er nog de oude jas van mijn schoonmoeder in zal herkennen. 

🧥 🧥 🧥 🧥 🧥

In de achtertuin:

Ik ben niet echt van de strakke tuinen, althans niet wat onze eigen tuin betreft. Verder heb ik heel veel kleuren door elkaar staan, waardoor het het grootste deel van het jaar een vrolijk geheel is.

Zo is het niet altijd geweest: heel lang overheersten de kleuren wit, roze en paars en daar ben ik een paar jaar geleden van afgestapt. Laat die tuin van ons maar lekker knallen!

 

🌷 🌷 🌷 🌷 🌷

Hierbij wil ik je een mooi weekend wensen!